Alex Mustard richt zijn aandacht op een van de meest gefotografeerde en charismatische vissen in onze tropische oceanen: de eenvoudige anemoonvis
Foto's door Alex Mosterd
“Je fotografeert toch zeker geen anemoonvissen?” is een vraag die mij vaak wordt toegeworpen tijdens workshops. Anemoonvissen zijn zo populair dat ze vaak worden beschouwd als een onderwerp voor beginners, waar serieuze schutters verder 'gevorderd' hadden moeten zijn. Dit is verre van de waarheid. Voor mij zijn ze een fotografische uitdaging die een leven lang meegaat, en ik laat er altijd beelden van zien in elke lezing die ik houd.”
Deze rifbewoners van de tropische Indo-Pacific, ook bekend als Nemos of anemoonvis, zijn schattig, kleurrijk en boordevol fotografische persoonlijkheid.
Sterker nog, omdat ze geassocieerd worden met hun anemoon, geven ze ons herhaaldelijk de mogelijkheid om foto's te maken zodra we ze vinden. Maar om opvallende foto's te maken is veel meer nodig dan een spray-and-pray-aanpak.
Anemoonvis fotografie heeft dezelfde uitdagingen als het fotograferen van jonge kinderen: je kunt een geweldige opname met je ogen zien, maar het schattige onderwerp blijft nooit lang genoeg stil om je in staat te stellen het in de camera te componeren, scherp te stellen, te belichten en vast te leggen.
De sleutel tot deze les is dat je, om een perfect beeld van de kleine Nemo te krijgen, er een prioriteitsonderwerp van moet maken en de juiste duiktijd moet besteden.
Het kiezen van de perfecte anemoon
Als we eenmaal accepteren dat deze veelvoorkomende onderwerpen doorzettingsvermogen vereisen, worden we kieskeuriger in het vinden van het juiste onderwerp. Ik begin altijd met het kiezen van de anemoon en raak pas geïnteresseerd als ik een bijzonder mooie vind.
Veel anemonen zijn kleurloos, met bruine, worstvormige tentakels, maar er zitten ook supermodellen tussen met felgekleurde posterkleurige rokken en opvallende tentakels.
Wanneer een normaal saaie anemoon opbolt, wordt zijn fotografische potentieel vaak getransformeerd. Opgebolde anemonen komen het meest voor als het omgevingslicht laag is, aan het einde van de dag of tijdens regenachtig weer.
Beheersing van compositie en belichting
Wanneer u een opgebolde anemoon vindt, neem dan snel een foto met uw flitser om de kleur te controleren, want ze zien er vaak heel anders uit totdat u ze aansteekt.
En regelmatig word je positief verrast. Ten slotte bleken anemonen onder warme omstandigheden volledig wit te worden, wat zowel zeer fotogeniek is als een belangrijke milieuboodschap aan onze beelden toevoegt.
Wereldwijd zijn er 28 soorten anemoonvissen, sommige zijn wijdverspreid, sommige zeer gelokaliseerd. Bovendien kunnen sommige regio's maar één soort hebben, zoals de Rode Zee, terwijl je in andere regio's zeven of meer soorten kunt tegenkomen tijdens een duik in Indonesië of de Filippijnen.
Voor het winnen van foto's raad ik aan je te concentreren op de meest aantrekkelijke soorten anemoonvissen voor je oog, en binnen die soorten, de meest fotogenieke individuen.
In de Rode Zee hebben anemoonvissen bijvoorbeeld allemaal twee witte banden, maar sommige zijn bijna geheel donkerbruin, terwijl andere bijna geheel geel zijn.
De gele steken prachtig af tegen het blauwe water. Bij alle portretten is goed oogcontact een essentieel onderdeel. Als bij anemoonvissen hun lichaamskleur te donker is, heeft hun donkere oog, en dus het oogcontact, de neiging verloren te gaan. De gele Rode Zee-anemoonvissen zijn dus zeker onze aandacht waard.
Sommige individuele anemoonvissen kunnen verlegen zijn, terwijl andere zo agressief kunnen zijn dat ze je proberen te bijten als je te dichtbij komt. De meeste zijn coöperatieve proefpersonen, vooral als ze eieren bewaken en de kans groter is dat ze zelfverzekerd vanaf de rand van hun gastanemoon naar buiten staren.
Jonge vissen zijn vaak bijzonder schattig, ook al zijn de jonge vissen in een anemoon geen baby's van de grote vissen, het zijn niet-verwante individuen die wachten op hun kans om het roer over te nemen als onderdeel van het gekoppelde paar.
Voor portretten houd ik ervan om mijn diafragma behoorlijk te variëren. Als ik hoop meer dan één vis in beeld te krijgen, sluit ik het diafragma om de scherptediepte te maximaliseren. Als ik echter slechts één vis fotografeer, zal ik vaak het diafragma openen voor veel scheiding met de tentakels op de achtergrond.
Korte sluitertijden bevriezen de beweging, maar laten een zwartwaterachtergrond achter als we het beeld niet met tentakels vullen. Langere sluitertijden zorgen voor aantrekkelijk blauw water dat prachtig bij de warme kleuren van de vis past, maar vervaging veroorzaakt door de witte banden van de vis.
Eén oplossing is om met een hogere ISO te werken of als alternatief flitssynchronisatie op het achterste of tweede gordijn te gebruiken, omdat dit ervoor zorgt dat deze vervaging achteruit gaat van de band in plaats van naar voren, waardoor het oog wordt verduisterd.
Anemonefish-gedrag en unieke momenten vastleggen
De capriolen van anemoonvissen zijn eindeloos en bieden volop fotografische mogelijkheden. De truc om deze allemaal te fotograferen is niet om van dichtbij te racen voor portretten, maar om afstand te houden en hun natuurlijke gedrag te laten gelden. Kijk uit of ze andere vissen uit hun huis verjagen, vooral soorten zoals vlindervissen, die zich voeden met anemonen.
Ze zullen hun huis ook verdedigen tegen alle bezoekers, inclusief fotografen, door een waarschuwing te blaffen, hun mond te openen en hun tanden bloot te leggen, waardoor elk portret veel karakter krijgt. Anemoonvissen hebben een strikte hiërarchie en ze blaffen, jagen en vechten af en toe om hun status te behouden.
Veel van de garnalen die in de anemoon samenleven, zullen fungeren als schoonmaker voor de vissen, al moet je wel afstand houden om dit te schieten omdat dichtbij naderen altijd het schoonmaakgedrag verstoort.
Een ander favoriet schot komt als de anemoonvis de gruwelijke tongparasiet bij zich draagt, die veel zuidoost-Aziatische anemoonvissen infecteert.
Als je een anemoonvis ziet pruilen, kijk dan in zijn bek of de veelbetekenende zwarte ogen van de parasiet naar buiten kijken. Fotografeer met een meer gesloten diafragma om zowel de vis als de parasiet scherp in beeld te krijgen. Het kan een paar frames duren voordat de opname perfect getimed is, zodat de parasiet volledig zichtbaar wordt.
Anemoonvissen paren, net als hun verwanten, de damselfish, door eieren op het rif te leggen. Het is gebruikelijk om anemoonvissen eieren te zien bewaken, die gewoonlijk ongeveer een week meegaan, vanaf het leggen tot het uitkomen. De eieren beginnen felgekleurd en worden met de jaren steeds zilverachtiger, waarbij de ogen van de jongen steeds duidelijker worden.
Anemoonvissen bewaken en verzorgen hun eieren, door de eieren in de mond te nemen om ze schoon te maken en water uit te waaien met hun borstvinnen. vinnen, die allemaal sterke gedragsbeelden opleveren.
Eieren van anemoonvissen zorgen ook voor geweldige foto's, vooral bij soorten als zadelruggen, die ze in de open lucht neerleggen voor gemakkelijker toegang tot de camera.
Probeer ze met een hoge vergroting te fotograferen, waarbij u het frame volledig met eieren vult, terwijl u het diafragma van uw camera veel verder openzet dan normaal, waardoor een dun stukje van de eieren scherp wordt vastgelegd, omringd door een dramatische bokeh van cirkels van de glimmende eieren op de voorgrond en achter.
Deze opname is het meest effectief bij eieren die bijna uitkomen, waarbij de jongen duidelijk ontwikkelde ogen hebben, en u kunt besluiten dezelfde eieren op meerdere dagen te bezoeken om precies de opname te krijgen die u wilt. Ik heb gehoord dat de eieren van anemoonvissen kort na zonsondergang uitkomen, maar ik heb de vislarven zelf nog nooit uit de eieren zien wringen.
Het paren van anemoonvissen wordt zelden gefotografeerd. Dit komt omdat anemoonvissen, in tegenstelling tot damselfish, geen exhibitionisten zijn, omdat ze de bescherming van hun anemoon moeten verlaten om te spawnen.
Dit betekent dat de meesten van ons de schoten missen omdat wij daar zijn en de anemoonvis ervan weerhouden om te paaien totdat wij weg zijn.
Mijn tip voor het fotograferen is dat je elke keer dat je verse anemoonviseieren ziet, meteen terug moet gaan en kijken of de vissen nog steeds aan het paaien zijn. Als dat zo is, kom dan dichterbij en maak een aantal van de zeldzaamste anemoonvissen die er zijn.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd in Duiker UK #77
Abonneer u digitaal en lees meer van dit soort geweldige verhalen van waar ook ter wereld in een mobielvriendelijk formaat. Gelinkt van Mosterd's Masterclass-Charismatische Vis
