Team Scuba Diver gaat naar de Middellandse Zee om in het heldere, warme water te duiken Magisch Malta en Gozo, waaruit blijkt dat deze archipel het ideale gezin voor korte afstanden is vakantievilla plaats
Duikers houden van duiken. Het is wat wij doen. Maar steeds vaker heb je gemengde groepen duikers en niet-duikers die samen op reis gaan, en laatstgenoemden kijken niet vriendelijk naar de bellenblaasers die elke dag urenlang het diepe blauw in gaan als ze aan wal zijn en niets te doen hebben. . Je moet dus een bestemming vinden met veel topattracties en geweldige duikmogelijkheden die voor iedereen geschikt zijn – en als het duiken niet een hele dag weg van familie/vrienden vereist, dan is dat een extra bonus. Stap op de voorgrond, Malta en Gozo.
De Maltese archipel heeft veel te bieden voor Britten. Het is slechts tweeëneenhalf tot drie uur vliegen vanaf verschillende regionale luchthavens, vluchten en accommodatie zijn zeer kosteneffectief, en ze rijden aan de linkerkant (hoewel een opmerking die je vaak zult horen is dat ze 'rijden in de schaduw'). Het duiken behoort ook tot de beste in de Middellandse Zee, met een overvloed aan scheepswrakken, vliegtuigresten, doorzwemmen, spelonken, grotten en een behoorlijke hoeveelheid zeeleven, van kleine naaktslakken tot scholen barracuda's.
Team Scuba Diver trok aan het begin van de zomervakantie massaal naar Malta om de diversiteit ervan te laten zien vakantievilla bestemming. Hoofdredacteur Mark Evans werd vergezeld door zijn vrouw Penney en hun zoon Luke – dit was de eerste reis voor het duiktrio om gewoon samen te gaan duiken, zonder dat er cursussen werden gegeven, en de jonge Luke (vers geslagen als PADI Junior Geavanceerd open water Duiker in Egypte een paar maanden geleden) stond te popelen om zijn eerste scheepswrakken te verkennen, en er waren er genoeg op Malta die binnen zijn dieptelimiet van 21 meter vielen.
Uitgeverijdirecteur Ross Arnold kwam met zijn vrouw Gemma en hun twee zonen, de 13-jarige Ryan en de vijfjarige Ethan. Ross en Gemma gingen om de beurt duiken, terwijl degene die aan land was achtergebleven voor Ethan zorgde, terwijl Ryan zijn RAID voltooide. Open Water 20 duikcursussen op instapniveau (dit verhaal zal in de toekomst verschijnen kwestie van de volgende generatie).
We zouden gaan duiken met Divewise (www.divewise.com.mt), een van de meest gevestigde duikcentra op de eilanden. Omdat het zich in St Julians bevindt, is het perfect gelegen voor uitstapjes naar duiklocaties in heel Malta, waarvan de meeste binnen 30-35 minuten rijden zijn met een van hun vloot pick-ups en busjes. Lange tijd Divewise instructeur Sarah Shaw was onze gids en chauffeur voor de week, af en toe bekwaam bijgestaan door DMT's Jake en Jack.
Duik één werd uitgevoerd op het Divewise-huisrif, dat bestaat uit rotsblokken, geulen, zandplekken en gebieden met zeegras. Het was geweldig om de gewichten te kunnen regelen – verschillende teamleden droegen gloednieuwe wetsuits van 5 mm of 6.5 mm en andere onbekende uitrusting – en het was een goede introductie tot de Maltese wateren voor Luke, die voorheen alleen in Egypte had gedoken en de Florida Keys. Sarah wees naar enkele jonge barracuda's die in het gras zweefden en vond een paar schattige kleine octopussen.
In de middag vervolgden we dit met een tochtje per RIB naar Tug 2, een 30 meter lang scheepswrak dat op korte afstand van het duikcentrum ligt. Deze voormalige sleepboot uit de Grand Harbour van Valletta, rechtopstaand op een hoogte van 22 meter op een zanderige zeebodem, werd in juni 2013 tot zinken gebracht om een kunstmatig rif te vormen. Oorspronkelijk bevond het zich zo'n twintig meter van het dichtstbijzijnde rif, maar de stormen in oktober 20 verschoven haar uiteindelijk naar het oosten, waardoor haar boeg nu in het rif terecht is gekomen.
Dit was Luke's eerste 'wrak'-duik en hij was betoverd toen hij het schip onder ons zag verschijnen toen we van het oppervlak naar beneden vielen. Hij behandelde de afdaling met zelfvertrouwen en vond het leuk om delen van het rif te verkennen, en ook om steeds ondieperere circuits met de sleepboot zelf te maken voordat hij terugkeerde naar de Divewise RIB. Er is veel zeeleven op het wrak zelf en op het aangrenzende rif, en de ligging vlakbij het duikcentrum maakt het een handige tweede duik.
Dag twee gingen we aan boord van een kleurrijke traditionele Luzzu-boot – hoewel deze was 'gepimpt' met een nette duiklift – om naar het eiland Comino te varen, dat tussen Malta en Gozo ligt. Onze doelduiken waren de P31-patrouilleboot en de Santa Maria-grotten, en het was de eerste waardoor Luke op en neer stuiterde van opwinding. Hij heeft beelden boven water gezien van deze 52 meter lange voormalige Oost-Duitse Kondor I-klasse patrouilleboot, die aanvankelijk een mijnenveger was in Duitsland, maar van 1992 tot de ontmanteling in 2004 werd gebruikt door de strijdkrachten van Malta. vervolgens in 2009 tot zinken gebracht door de Malta Tourism Authority, en was onder de indruk van de omvang ervan.
Het water was uitzonderlijk helder toen we met grote stappen van de zijkant van de Luzzu af schreden, en we konden meteen de helft van de P31 zien – ik dacht dat Luke's ogen uit zijn masker zouden springen. Hij hield echter het hoofd koel en herinnerde zich wat ik had gezegd, namelijk om te beginnen met duiken door de diepere delen van de romp op 18-19 meter te bekijken, en dan ons een weg omhoog en rond de bovenbouw te banen.
Hij vond een grote murene op de boeg en was geïntrigeerd door schakelapparatuur en andere delen van de machinerie die nog ter plaatse waren achtergelaten. We zijn niet volledig in het wrak doorgedrongen, ook al is het wijd open voor degenen die daarvoor zijn opgeleid, maar hij heeft wel een paar wijd open doorgangen onderzocht. Hij had zijn macro-ogen erop gericht en vond verschillende naaktslakken die op fijne koraalgroei op de reling zaten, en een hagedisvis die op het dek lag te loungen. Hij had ook een ontmoeting met een kwal tijdens onze veiligheidsstop!
De beroemde grotten van Santa Maria waren onze volgende duik, en na een ontspannen oppervlakte-interval daalde onze groep af en volgde Sarah de grotten in. Dit systeem van grote kathedraalachtige grotten en onderling verbonden grotten wordt goed verlicht door natuurlijk licht, met slechts een paar plekken waar het even wat donker is, maar het is de moeite waard om een kleine zaklamp mee te nemen om in hoekjes en gaatjes te kijken waar je zult schonere garnalen en krabben vinden. De meeste grotere grotten zijn slechts half onder water en er varen vaak boten naar binnen, dus zorg ervoor dat je tijdens de duik dicht bij de bodem blijft en op de hoogte bent van het oppervlakteverkeer.
Je wordt omhuld door scholen zeebrasem wanneer je voor het eerst het water ingaat en tijdens je veiligheidsstop, maar tijdens de duik kun je tandbaarzen, hagedisvissen, octopussen en zeesterren tegenkomen. Het is echter de topografie van de plek die echt je aandacht vasthoudt, en het is een veilige en ondiepe introductie tot dit soort duiken.
Dag drie gingen we naar Cirkewwa, de thuisbasis van de Rozi en de P29 (zusterschip van de P31), maar deze duikplekken waren te diep voor Luke, dus in plaats daarvan verkenden we eerst het zuiden van ons instappunt, en daarna voor duik twee we waagden ons naar het noorden en de indrukwekkende boog. Opnieuw vond Sarah murenen, octopussen, verschillende naaktslakken, schorpioenvissen, krabben enzovoort, en de topografie varieerde van zandplekken en zeegras tot enorme rotsblokken die doorgangen vormden.
De nep-Romeinse amfora die op de bodem lag, intrigeerde Luke, en hij was blij om in kieren en spleten rond te snuffelen op zoek naar krabben, maar toen we na de tweede duik boven water kwamen, kon ik zien dat hij verlangde naar meer roestig metaal. wrakfanaat zoals zijn vader! Eerst hadden we een vrije dag, maar er zouden nog veel meer gezonken schepen volgen.
Attracties boven
Waar Malta en Gozo goed tot hun recht komen is het grote aanbod aan activiteiten en plaatsen om te bezoeken boven water. Er zijn alle gebruikelijke zandstranden, rotsachtige baaien en dergelijke, maar Malta en Gozo hebben een rijke en gevarieerde geschiedenis die duizenden jaren teruggaat. Uit opgravingen is gebleken dat de eerste bewoners van het eiland in 5900 v. wereld. Deze UNESCO-werelderfgoedlocaties omvatten de Ggantija-tempels, Hagar Qim, Mnajdra, Ta Hagrat-tempels, Skorba-tempels en de Tarxien-tempels.
Je had toen periodes waarin de eilanden werden gekoloniseerd door de Feniciërs, waarna het immense Romeinse rijk zijn intrek nam, gevolgd door de Byzantijnen en vervolgens de Arabieren, voordat het onder Normandische controle viel. Rond 1530 werden de eilanden overgedragen aan de Orde van Sint-Jan, en het was gedurende deze tijd dat het Ottomaanse Rijk probeerde de archipel in te nemen, en ondanks een grote belegering werden ze uiteindelijk afgestoten. De Orde regeerde ruim twee eeuwen over de eilanden, en er is nu veel te zien dat rechtstreeks verband houdt met deze periode.
Na de Orde waren het de Fransen die Malta overnamen, voordat het een Brits protectoraat werd. Het was een enorm belangrijke militaire basis tijdens de Tweede Wereldoorlog en werd meedogenloos gebombardeerd door de As-mogendheden, zo erg zelfs dat het hele eiland in 1942 het George Cross ontving, dat vandaag de dag op de vlag en het wapen van Malta staat.
We kozen ervoor om een paar dagen te duiken, een dagje uit het water te zijn en dan weer te gaan duiken, voordat we de reis afsloten met twee 'droge dagen' voorafgaand aan de vlucht naar huis. Voor onze eerste niet-duikdag sprong de Evans-clan op de bus van ons appartement in St. Julians naar Valetta. Vroeger herinner ik me dat Maltese bussen een ervaring op zich waren, kleurrijke maar eeuwenoude voertuigen die zich sputterend en hoestend een weg baanden over de wegen, maar nu rijdt er een vloot moderne, comfortabele bussen met airconditioning die voortdurend over het eiland rijden. , en het is een goedkope en efficiënte manier om tussen de belangrijkste agglomeraties te navigeren zonder dat u een auto hoeft te huren.
Valetta is de hoofdstad van Malta, en de ommuurde citadel is zeker indrukwekkend; de enorme omvang ervan raakt je zodra je richting de hoofdingang begint te lopen. Het herbergt nu een brede verzameling winkels, restaurants, cafés en bars, evenals diverse musea en tentoonstellingen. We hebben de Malta 5D Experience bekeken, die een uitgebreide geschiedenis van de eilanden presenteerde met de extra leuke factor van bewegende stoelen, water- en luchtstoten en zelfs geuren.
We hebben ook The Malta Experience bekeken, een meer traditionele, maar nog steeds goed gefilmde film over de geschiedenis van Malta, waarvoor je een gecombineerd ticket kunt krijgen samen met het National War Museum in Fort St. Elmo, dat ernaast ligt. Dit museum is zeker de moeite waard om te bezoeken, en het behandelt de geschiedenis en conflicten die Malta en Gozo door de jaren heen hebben getroffen, allemaal op een interessante manier gepresenteerd, met een aantal geweldige tentoonstellingen en displays.
De familie Arnold had een meer ontspannen dag, met wat vijfjarigenvriendelijk plezier op het strand vlak bij de appartementen, huurde daarna een auto en reed naar Gozo, waar ze de Blue Hole en de Inland Sea bezochten, twee kenmerkende duikplekken op zichzelf, maar ook enorm populaire toeristische hotspots.
Volgende maand
We brengen een tweede bezoek aan de P31 op Comino en verkennen de overblijfselen van de HMS Maori in de haven van Valletta, terwijl we enorme plakjes chocoladetaart consumeren in Mdina en door de historische Drie Steden racen in een pratende elektrische auto.
Foto's door Mark Evans
